php wd slider

«

»

Ιούν 08 2017

Σχολ. Έτος 2016-17

Δραστηριότητες για το σχολικό έτος 2016-17

 

Αντιγόνη project 2107antogonh

 αφιερωμένο στη μνήμη της Έλλης Λαμπρίδη

 

            Επανήλθαμε στο μικρό θεατρικό εργαστήριο που είχαμε άλλοτε αποκαλέσει Αντιγόνη project  με την παράσταση «Τιμά?», που αφιερώσαμε στη μνήμη της Έλλης Λαμπρίδη. Πρόκειται για σύνθεση κειμένων που αποτέλεσαν κορμό ή κλάδους των μαθημάτων της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας Γενικής Παιδείας (Αντιγόνη του Σοφοκλή και παράλληλά της κείμενα) και Κατεύθυνσης Ανθρωπιστικών Σπουδών («αδίδακτα» και δικά τους παράλληλα) και παρουσιάστηκαν με τη μορφή δρώμενου: μια Αθηναία μονολογεί ανακαλώντας τις τρεις Αντιγόνες που διδάχθηκε, καθώς αυτές παρεμβάλλονται επί σκηνής διερωτάται «ποια είναι η δύναμη της γυναίκας» και στο τέλος δίνει το λόγο σε Χορό κοριτσιών.

            Η συζήτηση που ακολούθησε είχε ως θέμα το γυναικείο ζήτημα. Δείτε το  εσώφυλλο του προγράμματος:

Λίγα λόγια για το δρώμενο:

                Υποθέσαμε ότι μια Αθηναία της κλασικής περιόδου είχε παρακολουθήσει στη ζωή της τις τρεις σωζόμενες από τις τραγωδίες του κύκλου των Λαβδακιδών, στις οποίες εμφανίζεται το πρόσωπο της Αντιγόνης: τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου, την Αντιγόνη και τον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή (Στην πραγματικότητα είχε δει περισσότερες, αν λάβουμε υπόψη ότι οι Αθηναίοι «διδάσκονταν» τριλογίες τραγωδιών, από τις οποίες μόνο μία διασώθηκε, η Ορέστεια από τον κύκλο των Ατρειδών,  και επαναλήψεις τους). Τα ερωτήματά  μας είναι: ποια επίδραση μπορεί να άσκησαν στη σκέψη της, πώς μπορεί να επενέργησαν στην ψυχή της;

Θυμόμαστε μαζί με τη γυναίκα αυτή τις τρεις Αντιγόνες, την ακούμε να μας διηγείται σημαντικά επεισόδια της ζωής της και της αθηναϊκής ιστορίας, που συνέπεσαν με τις διδασκαλίες των αντίστοιχων τραγωδιών, προβληματιζόμαστε μαζί της πάνω στη θέση της γυναίκας εκείνη ? και όχι μόνο ? την εποχή.

Ως προς τη σκηνική πλευρά, κύρια στοιχήματα της δουλειάς μας ήταν: η απόδοση τόσο του «ήθους» της κορυφαίας ηρωίδας της παγκόσμιας δραματουργίας, όπως παρουσιάζεται στα τρία έργα, όσο και της φυσιογνωμίας της γυναίκας, ο σχηματισμός και η λειτουργία του Χορού μιας τραγωδίας.

Ως προς το περιεχόμενο, το θέμα της δουλειάς μας και ? όπως ελπίζουμε ? της συζήτησης που θα ακολουθήσει είναι «όψεις του λεγόμενου γυναικείου ζητήματος». Στοιχεία γι? αυτό το ζήτημα συγκεντρώθηκαν από τα μαθήματά μας και μετατράπηκαν στο μονόλογο της γυναίκας, που καταλήγει στην ελπίδα του Χορού της Μήδειας του Ευριπίδη πως «έρχεται τιμή στο γένος των γυναικών».

Από το χορικό της Μήδειας προέρχεται ο τίτλος: τιμά στη δωρική διάλεκτο είναι η τιμή.

 

Γυναίκα: Άρια Ρουμελιώτη

Πρώτη Αντιγόνη: Νικολέτα Τσέλιου

Κήρυκας: Αρμάντο Χεμπάι

Φρουρός: Κλεβίστ Χαριζάι

Δεύτερη Αντιγόνη: Αριστέα Κακαράντζα

Κρέοντας: Λευτέρης Χαλιγιάννης

Τρίτη Αντιγόνη: Βάσια Μπίκα

Οιδίποδας: Γιουλίντ Χότζα

Χορός: Μέλη: Αγγελική Κεβάνη, Αγγελική Κέκου, Ευαγγελία Μπάγια,

             Αλεξάνδρα Σιεχάι, Νεφέλη Σκούπρα, Αλίκη Χαλδούπη,

             Αλεξία Χάσκου,  Ορνέλα Χαλίλη, Κορυφαία:  Σοφία Πέτσιου

 

 

 

Παγκόσμια ημέρα Ποίησης 2017, Κ. Χ. Μύρης

     myrhs

            Οι φετινές μας δραστηριότητες για τον εορτασμό της Ημέρας της Ποίησης αφιερώθηκαν στο έργο του Κ. Χ. Μύρη, με αφορμή τα 80χρονα του μεγάλου στιχουργού. Στόχος μας ήταν η μύηση των παιδιών στους κανόνες της στιχουργίας, της υψηλής τέχνης της αδόμενης Ποίησης. Για ένα μήνα λοιπόν αναρτούσαμε στους πίνακες ανακοινώσεων τραγούδια του Μύρη χωρίς τον τίτλο και μερικές «κρίσιμες» στιχουργικά λέξεις τους, ώστε να δοκιμαστούν σε μια Τέχνη που καθένας μας σήμερα διαπιστώνει πως συγχέεται με την εύκολη ρίμα. Μερικά από αυτά τα κοσμήματα της δισκογραφίας ακούστηκαν κατά τα διαλείμματα την 21η Μαρτίου, οπότε και αναδείχθηκαν οι νικητές του «διαγωνισμού», τα παιδιά δηλαδή που βρήκαν τις περισσότερες λέξεις ή ? έστω- λέξεις που θα ταίριαζαν. Κέρδισαν ένα βιβλίο της προτίμησής τους, όπως καθιερώθηκε πια στο σχολείο μας.

            Αν επιθυμείτε κι εσείς να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας, συμπληρώστε τα κενά στο τραγούδι με το οποίο άρχισε ο «διαγωνισμός», ένα από τα πρώτα του Κώστα Γεωργουσόπουλου:

 

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι

μας τρελαίνει και???..

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι

πικραμένο δε μιλά.

Κατοικεί στα βλέφαρά μας

και στη λύπη μας πενθεί,

κάθεται στη μοναξιά μας

και τα χέρια μας ???..

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι

???? για τους φτωχούς.

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι

κυβερνά τους λογισμούς.

Κόβει δώδεκα κομμάτια

και ???. στα παιδιά

που στα πέτρινα κρεβάτια

ξενυχτάνε νηστικά.

 

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι

στέκεται στις φυλακές.

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι

?????. τις σκοπιές.

Και νομίζεις πως ???.

σ? ένα δρόμο μυστικό

το θλιμμένο παλικάρι

που κοιμάται μοναχό.