Σχολικά Έτη 2011-2014

Μανώλης Αναγνωστάκης

Συμπληρώνονται φέτος 90 χρόνια από τη γέννηση και 10 από το θάνατο του Μανώλη Αναγνωστάκη.

Οι δραστηριότητές μας λοιπόν για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης αφιερώθηκαν στη μνήμη του και στόχευσαν στην ανάδειξη των υποφωτισμένων πτυχών της ζωής και του έργου του.

Ξεκίνησαν με την προσπάθεια αναγνώρισης της φωνής του ως αναγνώστη του Καρυωτάκη και της φυσιογνωμίας του σε φωτογραφίες από την εποχή της θητείας του στα Γιάννενα και κατέληξαν στην αποκάλυψη της μορφής του κάτω από τα προσωπεία του Αλ. Καμή και του Μανούσου Φάσση.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το κείμενο.

Μια πρόταση προσθήκης υπερσυνδέσμου στην ψηφιακή

εκδοχή των σχολίων της παραγράφου 19

Δείτε την παρουσίαση εδώ 

του δοκιμαζόμενου, αλλά οι πράξεις του. Τα φαινόμενα συνήθως απατούν. Πολλοί πίσω

από μια κόσμια εμφάνιση κρύβουν την κακότητα της ψυχής τους. Ενδιαφέρονται για το

φαίνεσθαι και όχι για το είναι.» (από τα σχόλια του βιβλίου)

Ο νέος με τη μακριά κόμη Μαντίθεος αναρωτιέται «να είσαι ή να φαίνεσαι;»,

Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι «να είσαι»: να είσαι τολμηρός κι ας φαίνεσαι παρά-

τολμος, να είσαι αυθόρμητος κι ας φαίνεσαι παρορμητικός ?

Επανήλθαμε φέτος στο «Αντιγόνη project» που απασχολεί τη Β΄ Τάξη του σχολείου μας με δύο νέα ζητήματα, ένα φιλολογικό και ένα ιδεολογικό.

Το πρώτο ήταν «ποιες θα μπορούσε να είναι οι άλλες δύο τραγωδίες της τριλογίας που δίδαξε ο Σοφοκλής» και το δεύτερο «ποιο το σωστό και ποιο το λάθος».

Αυτό το δεύτερο αποτέλεσε και το αντικείμενο της φετινής συζήτησης στο αμφιθέατρο μετά την παράστασή μας : πώς ορίζεται το σωστό και πώς το λάθος.

Διαβάστε ολόκληρο το project εδώ.

Δείτε το βίντεο  :   Η κραυγή

Είναι δέντρα τόσο γυμνά που μοιάζουν πεθαμένα. Καθώς έχουν μείνει ακλάδευτα,

πέταξαν μακριά κλωνάρια, όσο μπορούσαν πιο ψηλά, εξαντλήσανε όλη τη δύναμή

τους σ? αυτή την αδέσμευτη και μάταιη ανάπτυξή τους, ώσπου απόκαμαν

και πα-ραιτήθηκαν κι απ? την ίδια τη ζωή.

Οι φετινές μας λογοτεχνικές δραστηριότητες, με κορυφαία τον εορτασμό της Παγκόσμιας Μέρας Ποίησης στις 21 Μαρτίου, αφιερώθηκαν στο έργο του Μάριου Χάκκα, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 40 χρόνων από το θάνατό του, το 1972.

« Το φεγγάρι χαμογελούσε », αυτόγραφο του Χάκκα (η λέξη, τεύχος 16)

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα στο Μάριο Χάκκα.

Ετοιμάζοντας ένα ανθολόγιο κειμένων των διακεκριμένων σύγχρονων διηγηματογράφων μας (Χουλιαράς, Σωτηρίου, Γκουρογιάννης, Κώτσιας κ.α.) με θέμα τα ομαδικά αθλήματα και ειδικά το ποδόσφαιρο, διαπιστώσαμε κάτι που μας προξένησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον: το διήγημα «Από την άλλη γωνία» του Βασίλη Γκουρογιάννη περιλήφθηκε το 2006 στην ομότιτλη συλλογή σε εκδοχή διαφορετική από εκείνη της πρώτης του δημοσίευσης, στο τεύχος 135-6 (φθινόπωρο 2004) του περιοδικού Το Δέντρο, τεύχος αφιερωμένο στο ποδόσφαιρο. Θεωρώντας περισσότερο «δραστική» τη δεύτερη εκδοχή, καθώς σ? αυτή προσημαίνεται με τη δύναμη της υποβολής η εξέλιξη του βασικού επεισοδίου, υποθέσαμε το κίνητρο της «κατεργασίας» του κειμένου.

Σκεφτήκαμε βέβαια ότι μόνο ο ίδιος ο συγγραφέας θα μπορούσε να μας εξηγήσει ποιο αισθητικό αποτέλεσμα ήθελε να πετύχει μ? αυτή την αλλαγή.

Καλέσαμε λοιπόν τον κ. Γκουρογιάννη κι εκείνος, απλός και προσηνής, ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας προσφέροντάς μας μια εξαιρετικά εποικοδομητική λογοτεχνική εμπειρία και μια σπάνια γόνιμη συζήτηση.

Στις 29 Οκτωβρίου 2011 λοιπόν, την επόμενη σχολική χρονιά, επισκέφθηκε το σχολείο μας, παρακολούθησε μια σύντομη παρουσίαση αποσπασμάτων των έργων του που αναφέρονται στο ηπειρωτικό τοπίο, συνοδευόμενη από φωτογραφίες του Κώστα Μπαλάφα και μουσική του Δημήτρη Δραγατάκη, και μια ανάγνωση των δύο εκδοχών του διηγήματός του «Από την άλλη γωνία».

Έπειτα, ευπροσήγορος αλλά και γοητευτικός συνομιλητής, μας έδωσε τη χαρά να συζητήσει μαζί μας πάνω σ? αυτές τις δύο εκδοχές και σε άλλα ενδιαφέροντα θέματα: από τα βιώματα της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου και την απόφασή του να γράψει και να δημοσιεύσει έως την «ποιητικότητα» των κειμένων του, τη θέση του στη διηγηματογραφική μας παράδοση, αλλά και τις σκέψεις του πάνω στο πρόβλημα της βίας στα γήπεδα, καθώς στη συζήτηση περιλάβαμε και αναφορά στο καίριο σχετικό άρθρο του «Επιστροφή στην κουρελόμπαλα!» (Το Βήμα, 27/2/2011).

Ως πολύτιμη παρακαταθήκη κρατήσαμε τις σκέψεις του για τη φύση: τροφός και παιδαγωγός, πρώτη και παντοτινή σοφή δασκάλα μας!

Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά τον κ. Γκουρογιάννη για την ξεχωριστή τιμή που μας έκανε.

Οι δραστηριότητες του 2014 για τον εορτασμό της Ημέρας Ποίησης αφιερώθηκαν στο Μιχάλη Γκανά και το Λευτέρη Πούλιο, που γεννήθηκαν πριν από 70 χρόνια, ο πρώτος στη Θεσπρωτία κι ο δεύτερος στην Αθήνα.

Στην πρώτη φάση του καθιερωμένου πια διαγωνισμού μας αναρτήθηκαν στον πίνακα ανακοινώσεων ποιήματα των αγαπημένων δημιουργών ενυπόγραφα, ώστε να τους γνωρίσουν όλοι και να εξοικειωθούν με τη γραφή τους. Στη δεύτερη, αναρτήθηκαν δυσεύρετα έργα τους χωρίς το όνομα του ποιητή, με ζητούμενη τη σωστή απόδοση της πατρότητας. Μεσολάβησαν και ακολούθησαν αναζητήσεις και συζητήσεις της ιδιαίτερης ιδιοσυγκρασίας καθενός, της στάσης τους ως εκπροσώπων της λεγόμενης γενιάς του ?70, αλλά και της απόστασής τους από αυτή.

Οι τρεις νικήτριες, μαθήτριες της Γ΄ και Β΄ Λυκείου, κέρδισαν βιβλία της προτίμησής τους: διηγήματα του Χαρούκι Μουρακάμι, το Περί Ψυχής του Αριστοτέλη και Σαπφώ.

Μπορείτε κι εσείς να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας στην αντιστοίχιση (στοιχεία της απάντησης έχουν άλλωστε δοθεί?).

Παρακολουθήστε και τις παρουσιάσεις της Γ΄ τάξης «Το σπήλαιο του Πλάτωνα στην Ποίηση του Λ.Πούλιου» και «Εφαρμογές του τύπου ε= (φκ)γτ στον Ύπνο του καπνιστή του Μ. Γκανά»

καλοκαίρι του 427

Θουκ. 3, 76-78

Δείτε την παρουσίαση εδώ 

ή στον φιλόξενο για όλους Άδη να ταφεί

εκείνος που έδειξε στους Έλληνες πώς να σηκώνουν

στα μισητά τους όπλα τον κοινό τους πόλεμο.

Ω πόνοι, πόνων πρόγονοι?

γιατί εκείνος τους ανθρώπους αιχμαλώτισε.

                                     ο χορός των ναυτών

                                     του Αίαντα του Σοφοκλή

                                     (στίχοι 1193-98,

                                     μετάφραση Δ. Μαρωνίτη)

Δείτε την παρουσίαση εδώ

στο έργο του Μιχάλη Γκανά

   «Ο ύπνος του καπνιστή»

                                                                                                   Άννα Άρεντ, Περί βίας

το νόημα της φράσης «η βία γεννά βία», τι θα γράφατε;

Πριν αρχίσετε, προσπαθήστε να εντοπίσετε τη Βία ανάμεσα στα

πρόσωπα της φωτογραφίας μιας παράστασης του Προμηθέα Δεσμώτη

του Αισχύλου που ακολουθεί?

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση εδώ